deugdzaamheid

 

Een naakte vrouw die een aarden kruik op het hoofd draagt komt uit de zee. De kruik is evenals de vrouw schoon van vorm, welgevormd. De kruik kan de vrouw vertegenwoordigen, of omgekeerd de vrouw de kruik. In de kruik komt de gedachte aan het bevatten of bewaren tot uitdrukking. Aangezien de vrouw uit zee komt mogen we veronderstellen dat de kruik met zeewater is gevuld. In feite verheft deze vrouw het water van de zee door dit als inhoud hoog te houden. Wanneer we de zee begrijpen als oerbron waaruit al het leven is voortgekomen, dan draagt de naakte vrouw de herinnering aan deze bron met zich mee en eerbiedigt die door deze hoog te verheffen. De oerbron van al het leven zo te eerbiedigen is haar deugd. De vrouw, de kruik en de zee tesamen, als samenheid dus, dat vormt de deugdzaamheid.